Usiadłam raz . Zrobiłam troszkę , nawet się pochwaliłam,że coś wyszywam. Tu kliknij !
Właściwie to nie klikaj, bo nie ma co oglądać.
Jeszcze raz posiedziałam prawie trzy godzinki i stwierdziłam, że ja aż tak bardzo tego kociego kalendarza nie chcę, by wzrok i nerwy nadwyrężać.
Rozłożyłam tamborek na części pierwsze, schowałam mulinę a te troszkę postawionych już krzyżyków wycięłam z kawałkiem kanwy.
Równocześnie zapisałam sie na SAL z imbryczkiem w tle, też u Judyty
Wszystko mam przygotowane, ten haft na pewno wyszyję :-) nie przeraża mnie ;-)
Już troszkę zaczęłam.
Rano w sobotę pojechałam do Ustki.
Jak tam jeszcze pusto.
Na nabrzeżu trwa remont
Przeszłam kładką na zachodnią stronę do Ślubnego, czekał tam na mnie.
Właśnie tam rozmyślając sobie o wszystkim i o niczym postanowiłam wycofać się z wyszywania całej masy maluteńkich półkrzyżyków, jakoś się Judycie wytłumaczę .
Obiecuję, że innym wyszywającym będę mocno kibicować .
Teniu, Alicjo to nie mój pomysł , ja też go odgapiłam
Eve Jank , gdyby to była butelka po wodzie mineralnej rozgrzany drut wystarczyłby. Próbowałam robić otwory ręczną wiertarką, ale nie była to przyjemna praca, a ja na takie się ostatnio nastawiam ;-)
Dlatego też Ilono skorzystałam z podpowiedzi Ślubnego. Udostępnia mi swoje zabawki (czytaj narzędzia) to i z porad korzystam.
Anno , Renka , Caro-Art dziękuję.
Kobieto blogująca - witam u mnie .
Basiu i zgaddzam sie z Tobą w 100%. Nic na siłę rekodzieło ma nam sprawic przyjenośc a nie dołowac , że czegos tam nie zrobiłysmy na czas. Przyszło lato trzeba się wystawic do słonka póki jest a nie slęczeć nad krzyzykami/ A jak Ci się znudzi nic nierobienie z ochotą weźmiesz do ręki nawet krzyżyki czego Ci z całego serca życzę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i miłego słonecznego tygodnia
Nie ma co się męczyć :) Mnie jakoś też przerażają te kotki nawet jeszcze do majowego nie usiadłam. Zresztą zgadzam się z Anią rękodzieło ma być przyjemnością a nie męczarnią :) A co do imbryczka to robi się fajnie i szybciutko ;)
OdpowiedzUsuńPodziwiam cuda krzyżykowe , ale nie lubię robić niczego pod przymusem nawet dobrowolnym . Moje hobby moja przyjemność .Dlatego tez nie przepadam za pracami na zamówienie , czasami tylko żeby sfinansować zakup nowych nici .Zazdroszczę ci tego nadmorskiego spaceru . Jeszcze pusto ,ale jak konczy sie sezon i tlumy znikają to tez chyba kazdy oddycha z ulga .
OdpowiedzUsuńCzasami tak jest,ze mimo dobrych chęci nie dajemy rady,jak ja dobrze to znam,Jestem pewna,że zrobisz jeszcze wiele pięknych rzeczy wzbudzając we wszystkich zachwyt.
OdpowiedzUsuńPrzydałby mi się taki spacer.... ♥
Ja podziwiam każdego kto haftuje z czarno-białego schematu. Mnie aż oczy bolą. Muszę mieć kolorowy. Ciekawa jestem haftu z imbryczkiem. Zazdroszczę tego spaceru po Ustce:) Całe lata nie byłam.
OdpowiedzUsuńOj jak mi wstyd, ze dopiero teraz pisze, ale lepiej pozno niz wcale :) Taka zaganiana jestem przy moich dziewczynkach, ze zapomnialam podziekowac, za prezencik od Ciebie :) Kurki sa przesliczne i pieknie wygladaly na naszym swiatecznym stole! Dziekuje bardzo i serdecznie pozdrawiam!!!!
OdpowiedzUsuńJa na razie SAL wyszywam mam nadzieję, że uda mi się cały zrobić:))
OdpowiedzUsuńoj ja tak mam często, zaczynam jakiś haft i nagle koniec, stop, nie ruszę z miejsca choćby nie wiem co:)) powodzenia w nowym salu!:) fajna wycieczka! pozdrawiam
OdpowiedzUsuń