Minął tydzień.

Tydzień minął jak z bicza strzelił .

Tylko w poniedziałek nie miałam żadnych zajęć ... Nieprawda, już w trakcie pisania przypomniało mi się , że spotkałam sie z przyjaciółką "na mieście" . Poszwendałyśmy się po sklepach, potem była kawka u mnie i jak zawsze konsultacje - szycie , szydełko, dobrze że mam  się kogo poradzić.

Wtorek -rano  w Kościerzynie  wizyta na oddziale rehabilitacyjnym . Zostałam zakwalifikowana na rehabilitację na oddziale w kwietniu 2018r. Po południu  jak zawsze  we wtorek koraliki, w domu byłam ok 20.30.

Środa - spotkanie na UUTW .
Tym razem spotkaliśmy się w Bunkrach Bluchera , gdy będziecie w Ustce, odwiedźcie koniecznie.
 A teraz wejdźcie  tu klikaj, jest tam relacja z naszego spotkania.

 Najpierw było wino grzane, wiadomo na rozgrzewkę , potem otrzymaliśmy  przydział do plutonów (dobrze,że umundurowania nie dostaliśmy) , karteczki do pobrania grochówki, kiełbasy i kawy.

Grochówka była pyszna.

 Przewodnik i wykładowca - lepszego w bunkrach nie znajdziecie - Marcin Barnowski , organizator i sprawca całego zamieszania - zarządzający bunkrami , On wie wszystko o historii bunkrów, Ustki  i okolic , autor kilku książek

 Pozwoliłam sobie na mały żarcik , ale takiego wartownika bez broni nikt nie chciał zauważyć.

 Po zwiedzaniu bunkrów ( nie robiłam zdjęć  , oglądałam )

posiliłam się kiełbaską

i poszłam sobie postrzelać z replik broni historycznej.

Miałam do wyboru trzy - strzelałam z tej leżącej najbardziej na prawo.
Strzelałam też z łuku, ale szału nie było , nie było  trafień w tarczę , zdjęć też nie mam.
Były też tańce , śpiewy i rozmowy.

Czwartek - rozpoczęły się zajęcia rękodzieła na UUTW . Pierwsze spotkanie było organizacyjne.Znalazłyśmy jednak troszkę czasu by poćwiczyć zwijanie rurek z papieru. Przymierzamy się do wikliny papierowej, na początek wypleciemy coś prostszego, serca , gwiazdki, małe koszyczki.


Piątek -to był dzień dwóch spotkań, pogaduszki i  pierwsze próby frywolitkowe.  Kiedyś napiszę od kogo pobieram nauki :-)

Sobota - zapisałam się w  Muzeum Słupskim na warsztaty mereżkowe. Dzisiaj miałyśmy pierwsze zajęcia. mereżkę po raz ostatni robiłam pewnie z 50 lat temu. Podobnie jak z jazdą na rowerze, tego się nie zapomina, jednak by było równo muszę poćwiczyć.

W tak zwanym między czasie zrobiłam kilka kwadracików na firankę, robię z Dagmarą mitenki (niecierpliwie czekam na ostatnią lekcję  ), czytam.
Okazało się, że czas jest na wszystko , muszę tylko nauczyć się dobrze nim gospodarować.

Dziękuję Wszystkim za komentarze !